Emerytura w Wielkiej Brytanii

W Wielkiej Brytanii funkcjonują trzy systemy emerytalne, to State Pension, czyli emerytura państwowa, Personal Pension, czyli emerytura prywatna oraz Company Pension, czyli ta, którą zapewnia firma.

Ta pierwsza należy się wszystkim, którzy są zatrudnieni na terenie Anglii, o drugą można postarać się samodzielnie wpłacając składki do banku, towarzystwa emerytalnego czy towarzystwa ubezpieczeniowego natomiast trzeci rodzaj uzależniony będzie od umowy z pracodawcą i tego czy zakład pracy w ogóle oferuje taką formę rozliczeń z pracownikami.

Aby otrzymywać państwową emeryturę wystarczy legalnie pracować na terenie Wielkiej Brytanii i odprowadzać odpowiednią składkę (najczęściej składki te powinien odprowadzać pracodawca). To nie wszystko, bo liczy się też staż pracy. W Anglii wystarczy udokumentować 11 lat pracy na terenie Unii Europejskiej w przypadku mężczyzn i 9 lat i 9 miesięcy w przypadku kobiet. Obowiązuje też wiek emerytalny – mężczyźni mogą ubiegać się o emeryturę po ukończeniu 65 lat, kobiety natomiast po 60 roku życia. Nowe przepisy w tych kwestiach mają wejść w życie w roku 2021 i wtedy wiek emerytalny zostanie ustanowiony taki sam dla wszystkich i będzie to 65 rok życia.

Wysokość emerytury zależy od liczby odprowadzonych składek. System emerytalny w Wielkiej Brytanii został skonstruowany w taki sposób, by to mieszkańcy tego kraju sami zadbali o swoje świadczenia. Tym samym, praktycznie każdy odprowadza składki na Personal Pension bądź dba o to, by otrzymywać w przyszłości Company Pension (to najczęściej 5% zarobków). Emerytura państwowa ma być tylko dodatkiem, idealnym startem na początek życia w podeszłym wieku. State Pension nie jest zresztą zbyt wysoka, to 113, 10 funtów tygodniowo dla osób, które odkładają składki do National Insurance bądź 67,80 funtów dla osób, które korzystają ze składek męża, żony czy partnera.

Co ciekawe, niektórzy mogą także ubiegać się o dodatkową emeryturę rządową. Taka przysługuje pracownikom, którzy zarabiają rocznie więcej niż 5 772 funtów, osobom, które pobierają zasiłek na dziecko do 12 roku życia (Child Benefit) oraz tym, którzy pobierają zasiłek pielęgnacyjny (Career’s Credit) z tytułu opieki nad osobą chorą bądź niepełnosprawną.

Warto szerzej opisać też emeryturę prywatną (Personal Pension) bowiem o taką można ubiegać się nawet po ukończeniu 50 roku życia. Z takiej mogą korzystać wszyscy a szczególnie zalecana jest samozatrudnionym, osobom bezrobotnym, które jednak stać na opłacanie składek czy pracownikom, którym firma nie gwarantuje Company Pension.